Państwo religijne w południowo-wschodniej części kontynentu Genabackis, istniejące w latach 1161-1164 snu Pożogi. (MKP1, MKP3)
Władcą Pannion Domin był król-kapłan, nazywany Panniońskim Jasnowidzem - faktycznie był to jaghucki tyran.
Polityka[]
Ekspansja[]
Celem Pannion Domin były motywowane religijnie podboje. Ostatnimi miastami zajętymi przez Pannion Domin były Koral, Maurik, Setta i Lest. W 1164 r. armia Pannion Domin, która zdobyła Capustan, została zniszczona przez wojska koalicji anty-panniońskiej.
Podboje militarne poprzedzane były wywrotową propagandą, prowadzoną przez misjonarzy (Saltoan, Seguleh). Panniońska propaganda wykorzytywała hasła społeczne i antyklerykalne. W przypadku miasta Maurik sama groźba inwazji sprawiła, że władczyni miasta, wraz z jego mieszkańcami nawróciła się na religię Pannion Domin, zachowując władzę, jako gubernator, oraz poświęcając życie miejscowych kapłanów.
Sprawy wewnętrzne[]
Faktycznie prawa obywatelskie w tym państwie posiadali jedynie jego pierwotni mieszkańcy. Nawróceni mieszkańcy podbitych siłą miast mogli jedynie przyłączyć się do głodującej, ludożerczej, ludowej armii, nazywanej Tenescowri.
Objęcia - pożarcie/przyłączenie się do Tenescowri.
Wojna panniońska[]
1164 r. Zniszczenie Pannion Domin. Koalicja.
Administracja[]
Stolicą państwa była Wieża. Ostatnim miastem kontrolowanym przez Panniońskiego Jasnowidz i jego ostatnią faktyczą stolicą był Koral, zdobyty w 1164 r. przez wojska koalicji anty-panniońskiej.
Poszczególne prowincje Pannion Domin zarządzane były przez septarchów.[1]
W skład Pannion Domin wchodziły następujące miasta:
- Bastion - objęcie w 1164 r. spustoszyło miasto
- Sarn
- Wieża - zdobyta w 1164 r. przez Panią Zawiść
- Koral - siedziba septarchy Ulenthy
- Maurik - siedziba gubernatora, objęcie w 1164 r. całkowicie spustoszyło miasto
- Setta - objęcie w 1164 r. całkowicie spustoszyło miasto
- Lest - siedziba septarchy Inala, objęcie w 1164 r. całkowicie spustoszyło miasto
Siły zbrojne[]
- Zobacz: Siły zbrojne Pannion Domin
Sukcesja[]
Po wojnie panniońskiej Koral stał się siedzibą Tiste Andii, natomiast Bastion został na siedzibą kultu Umierającego Boga.
Przypisy[]
- ↑ Mogących również pełnić funkcję dowódców armii.
