Ur. w 1143 r. Malazańska szlachcianka z rodu Paranów z Unty. Siostra Ganoesa i Felisin. Pazur.
Od 1163 r. przyboczna Lassen, cesarzowej Imperium Malazańskiego. W tymże roku przeprowadziła czystkę szlachty w Uncie, zsyłając przy tym swoją siostrę Felisin do kopalni otataralu na subkontynencie Siedmiu Miast[1].
Od 1164 r., jako dowódca Czternastej Armii, przeprowadziła pacyfikację powstania sha'ik w Siedmiu Miastach, nieświadmomie zabijając przy tym własną siostrę, która po wybuchu powstania została uznana za sha'ik odrodzoną.
Po powrocie Czternastej Armii w 1165 r. z Siedmiu Miast do Malazu Tavore Paran odmówiła zrzeczenia się dowództwa tej armii. Uniknąwszy śmierci z rąk Szponu, wraz z podlegającymi jej wojskami, określanymi jako Łowcy kości, podjęła ekspedycję na antypody, mającą na celu uwolnienie Okaleczonego Boga
(MKP1-2, MKP4, MKP6-7, MKP9-10)
Studia:
- dotyczące sztuki wojennej,
- dotyczące Forkul Assailów - trzy lata w untańskich archiwach,[2] rozmowy z uczonymi.[3]
Charakter dowódcy - zimne żelazo.Od siódmego roku życia moja siostra nie przegrała z żądnym dowódcą. Pomyśl o wszystkich wielkich dowódcach. O Dassemi, Coltainie, K'azzadzie, Dujeku, Szarej Grzywie. Postawiłbym na swoją siostrę w starciu z każdym z nich. Bogowie na dole, postawiłbym na nią w starciu z nimi wszystkimi.
Ganeos Paran o siostrze
Przypisy
<references></a>
- ↑ Opinia publiczna łączyła śmierć ojca Tavore z kwestią zaginięcia jego syna w niewyjaśnionych okolicznościach na Genabackis, zaś śmierć matki miała być reakcją na aresztowanie Felisin. Tavore musiała rozważyć, którą z nich poświęcić w związku z plotkami dotyczącymi jej brata.
- ↑ Tj. co najmniej od 1160 r.
- ↑ W tym - z Heborickiem Lekkim Dotykiem.